H Ανδραβίδα είναι ιστορική κωμόπολη του Ν. Ηλείας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 18μ. και στη δεξιά όχθη του ποταμού Πηνειού. Έχει πληθυσμό πάνω από 4000 κατοίκους μαζί με τα δημοτικά διαμερίσματα: Στρούσι , Σταφιδόκαμπος και τον οικισμό Αγ. Γεώργιος. Είναι ανάμεσα από τους δήμους Γαστούνης, Τραγανού, Λεχαινών και Καστρου-Κυλλήνης. Στην Ανδραβίδα υπάρχει το πολεμικό αεροδρόμιο της 117 Π.Μ. το οποίο αναμένεται να γίνει και πολιτικό.
Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ήταν η πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου του Μορέως με αξιόλογη κίνηση. Άκμασε ιδιαίτερα επί Γοδεφρείδου Βιλλαρδουίνου, οπότε και καθιερώθηκε ως πόλη των συνεδρίων των φεουδαρχών της Πελοποννήσου. Εδώ εκδόθηκε το «Χρονικόν του Μορέως», σύμφωνα με το οποίο η Πελοπόννησος διαιρέθηκε σε 12 βαρονίες . Το 1433 η Ανδραβίδα, όπως και ολόκληρη η περιοχή περιήλθε στους Παλαιολόγους και το 1460 κατακτήθηκε από τους Τούρκους. Σώζεται τμήμα του ιερού βήματος του Ναού της Αγίας Σοφίας.
Στο δημοτικό διαμέρισμα Ανδραβίδας περιλαμβάνονταν τα εξής 3 τοπικά διαμερίσματα:
- Ο Άγιος Γεώργιος
Έχει περίπου 96 κατοίκους. Παλιά ονομασία του χωριού ήταν "Βραχναίικα" , προέρχεται από το χωριό Βραχνί Καλαβρύτων από όπου προέρχονται οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, η κατάληξη αίικα ή έικα είναι συνηθισμένη στην Αχαία και στην Ηλεία , ερμηνεύεται Βραχναίικα = Καλύβια Βραχναίων
- Ο Σταφιδόκαμπος
Έχει 365 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με γεωργικές δραστηριότητες. Η παλιά ονομασία του ήταν Μπράτι και στις 17/7/1928 μετονομάστηκε σε Σταφιδόκαμπος.
- Το Στρούσι
Είναι οικισμός (υψόμ. 15 μ.) του Δήμοτικού διαμερίσματος Ανδραβίδας και έχει 365 κατοίκους